zaterdag 21 november 2015

daar droom ik van als ik in de kokosnoot kijk

"Wanneer gaan wij nu die kokosnoot eens opendoen?" vroeg Mos vandaag voor de zoveelste keer.

Deze avond, rond 18u. Vanski en ik waren samen pastinaak-preisoep aan het maken. De jongens naar Donald Duck aan het kijken. Omdat we daar toch maar stonden te staan bij een borrelende soep die nog wat tijd nodig had, beslisten we dat het kokosnootmoment aangebroken was.
We riepen onze jongens en gingen te werk zoals we zagen in dit filmpje.  

Ik begon met het zware werk.
Erop kloppen. Steeds harder. Tot de brokken in het rond vliegen. 

Kor was er duidelijk niet gerust in. 



Eens de noot gekraakt was nam Vanski over om het zaakje verder open te peuteren.
'Het water is gebroken!' riep hij toen het kokoswater er rijkelijk uit vloeide.
Jammer dat ik het filmpje hier niet kan laten afspelen! Tips voor hoe dat moet, zijn welkom. 


En dan: 
Wat een prachtige kleur.
Wat een zachte geur.
Wat een heerlijk zoete smaak. 
Wat een verwennerij. 
Op een gewone zaterdag. 





Hoe zwaar de situatie ook is in de wereld. 
Hoe hard de wind ook waait en hoe nat de regen is. 
We moeten het leven - het prachtige leven- met zoveel schoonheid - ten volle blijven leven.  
Samen. Jong, oud, intelligent, zwak, blank, bruin, zwart. Laten we elkaar de hand reiken, zonder argwaan of vooroordelen. Samen het Leven dat ons gegeven is lĂ©ven. En een wereld vormen van puurheid en zuiverheid. 

Daar droom ik van als ik in die kokosnoot kijk. 





En alsof het nog niet genoeg is, ga ik nu een passievrucht opensnijden. Dat zal vermoedelijk iets vlotter gaan. 



1 opmerking: