ze schittert door de kieren

Gebonk op ons achterpoortje. Hoe dichter ik kom, hoe meer ik door de kieren van het hout haar fel roze hoofddoek zie schitteren. Ik doe open en ik zie een stralende vrouw met een versgebakken, heerlijk geurend, knapperig marokkaans brood. Speciaal voor mij gebakken.

Wat een zalige verrassing.
En dat op een doodgewone dinsdagavond - die nu niet meer doodgewoon maar heel bijzonder is.

O, wat houd ik van mijn buurt. Dé buurt van Kortrijk.

Ik leg ZAZ op en neurie mee: 

Oh qu'elle est belle notre chance

Aux milles couleurs de l'être humain

Mélangées de nos différences

A la croisée des destins

klik hier