zondag 17 augustus 2014

stage #start

Het is een bijzondere avond.

Morgenochtend om 8u sta ik voor het eerst paraat op de materniteit van AZ Groeninge in Kortrijk.
Lang hiernaar uitgekeken!
Toch overvallen mij gedachten die mij liever voor even zouden doen weglopen.

_ De deuren van dat ziekenhuis zijn om 7u45 nog toe, waardoor ik niet binnengeraak. Goeie start. 
_ De stagebegeleidster. Ik hoop op een positief iemand, waar het mee klikt!
_Helpen met baby aanleggen aan de borst. Het lukt me maar niet om daar constructief bij te helpen - terwijl de baby blijft krijsen - ik zweetparels op mijn voorhoofd voel - en de moeder me steeds wantrouwiger aankijkt. 
_ Maaltijd opdienen. Ik laat een plateau vallen. 
_ Inspuiting geven. Ik krijg de naald niet door het vel... En alsof het nog niet intensief genoeg is prik ik nog eens in mijn eigen vinger.
_ ...

Ach, denk ik dan, dat zijn maar gedachten.
Ik zal zeker en vast fouten maken. Maar misschien niet deze!
En ik zal zeker en vast ook dingen heel goed doen. Dat kan bijna niet anders.
Yes, I can!



Toen ik daarnet de jongens in bed stak, kreeg ik plots een gevoel van afscheid nemen. Gedurende 6 weken zal ik 36u/week weg van huis zijn. Dat hebben zij (en ik) nog nooit meegemaakt.
Ik vertelde dat ik vanaf morgen ga werken in het ziekenhuis bij de baby's. En dat ik daar blij om ben, maar ook een beetje zenuwachtig en bang. Mosje heeft gebeden dat de Here God goed voor mij en de babietjes zou zorgen.

De kans bestaat dat ik morgen zal vertrekken terwijl zij nog in bed liggen. Ik gaf hen nog een dikke kus, en zei stilletjes 'daaag lieve jongens'.

Zo'n vooravond van. Dat is werkelijk een bijzondere avond.

2 opmerkingen:

  1. Wat een mooi stukje, Saar! Ik krijg er kippenvel van en ben ook wel stilletjes gezond jaloers. Ik denk aan je, wat ga je dat goed doen!! Geniet! Liefs, Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oooh veel succes ik was ook steeds zenuwachtig voor mijn stages.
    ik kijk al uit naar u verhalen over de eerste dag

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen