Ja, hij kan het!

Oo, hij kan al zitten!
Kijk, hij kruipt!
Hij kan alleen eten!
Waaw, hij stapt!
Kijk, hij kan al alleen op dat speeltuig klimmen!
Elke nieuwe handeling die een eerstgeborene plots kan, is voor de ouders telkens een nieuw gebeuren, dat met de nodige opwinding wordt toegejuicht.

Gisteren waren we helemaal in de wolken toen we Mos een een flinke duw gaven en plots alleen zagen fietsen!
Niet te geloven dat wij nu al een kind hebben dat fietst! Opgetogen stond ik daar te springen en te joelen. Misschien maar best dat we dat niet op filmpje hebben...

En toen kwam hij weer tot stilstand. Keek ons stil en verbaasd aan. Het mannetje kon haast zelf niet geloven dat hij nu alleen reed op twee wielen.
Hij parkeerde vervolgens zijn fiets, en kwam met een grote smile recht in mijn armen gelopen. Za-lig!

En nu nog eens, voor het filmpje, Mos!

Het fietsje kocht ik weer in mijn favoriete winkel, 

voor een een derde van de nieuwprijs!