briefje aan Kor

29 maart 2012, 23u30. Onze navelstreng werd doorgeknipt. Jouw longen ademden voor het eerst lucht in. Je stem werd voor de eerste keer gebruikt. Je gezichtje werd voor het eerst aan de wereld zichtbaar gemaakt.

Lieve Kor,

in twee jaar tijd ben je gegroeid van een hulpeloos wezentje naar een rakkertje dat soms al sterker is dan zijn 21 maanden oudere broer.

Een ondernemer van formaat. Twee keer raden van wie je dat geërfd hebt...

Wat een lijf heb jij. Sterk. Stevig. Fier (of is het jaloers?) wijst je vader me minstens één keer per maand op je 'kotjes'.

Zelden zag ik een kind dat zich zo te pletter overgeeft aan eten als jij. Als ik de vergelijking maak met een dier dat zijn prooi wil verslinden, zit ik er vele keren niet ver naast.
Ik ben nog aan het uitpluizen hoe ik je een goed voedingsgedrag kan aanleren. Geef me nog wat tijd. Het komt in orde. Zeker als ik afloer hoe je naast dit verorbergedrag soms geheel vrijwillig vol liefde en medelijden een stuk van je rijstwafel aan broer-met-hanglip afstaat.

Je sluipt muisstil de trap op, valt er met luid gedonder van boven naar beneden af, en kruipt er - nadat ik je getroost heb - meteen weer op.

Ongelooflijk wat jij als baby al kon vastgrijpen met je kleine vingertjes. Fijne motoriek!

Onze stofzuiger is zonder twijfel je uitverkoren lievelingsspeelgoed. Als je lastig bent, haal ik dat ding tevoorschijn. En dan sleur je het van de ene kant naar de andere kant van het huis. Tot je brokken maakt, en ik het weer afneem. Dan ga je wild tekeer, als een verslaafde die niet zonder kan. Nu verstop ik 'm achter een kast op onze slaapkamer. En ik stofzuig in het geniep als jij niet thuis bent. Maar dat weet je gelukkig allemaal niet...

Je verstopt de leiband van Zita. Wij staan vertrekkensklaar met jassen aan en zoeken ons te pletter. Na een half uur haal jij hem netjes weer uit z'n verstopplaats. "Iere mama", zeg je dan, met een fiere blik en die mooie sprekende ogen. Moet ik je dan bedanken?

Je stem heeft de bijzondere kwaliteit om heel hoge tonen te produceren. Het feit dat je ontelbare keren per per dag in een zin overschakelt van laag-hoog-laag maakt je zo ontzettend schattig. Zeker als je daar dan nog eens je prachtige blinkende donkere ogen bij inzet. Dan kan ik niet anders dan je aankijken en zeggen dat ik je zo graag zie.

Gelukkige verjaardag, kereltje.
We houden zo ontzettend veel van je.