Amai.
Veel moeilijker dan ik had verwacht.
Ik dacht dat ik het na die tien weken wel kende, maar ze heeft voor anatomie&fysiologie vragen kunnen verzinnen en tekeningen kunnen vinden waar ik op keek als een hond op een zieke koe.
Ook die van genetica&embryologie wist verrassend uit de hoek te komen. Zoals er in het boek wel dertig oefeningen staan, vroeg hij er maar één. Voor de rest vragen van een ander kalliber. De sloeber.
Ik had hier vrijdag niet bepaald een voldaan gevoel over. Geen opluchting.
Normaal valt de spanning na een examen als een blok van me af, vrijdag was het alsof dat wegsijpelde...
Uitzonderlijk was ik vrijdag naar school gegaan per auto ipv. per fiets . Dat vond ik spijtig, want ik had het graag allemaal eens van me afgecrosst met mijn hoofd in de wind.
Inmiddels zijn we zondagmorgen 07u40 en zit de laatste sijpeling al in mijn tenen.
Gisteren, vandaag en de komende dagen wil ik vooral genieten van vanalles.
Van het bezoek aan mijn leuke vriendinnen gisteren.
Van het ontbijt dat ik straks in de oven ga steken.
Van het vierde adventskaarsje dat we straks zullen aansteken.
Van de kerstmusical waar Mos in meespeelt.
Van de kerstkaartjes die ik ga maken met een restje stof.
Van de kerstkaartjes die ik ga maken met een restje stof.
Van mijn twee aapjes die ik in de zetels zie klimmen.
En van mijn andere aapje dat nog in zijn bed ligt :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten