geven

Zaterdag vertelden we dit verhaal van St. Maarten aan Mos. Daarna was er bij oma&opa feestje met klaaskoeken+chocola+chocomelk. 

St. Maarten is een man die graag deelt en geeft. Ook aan Mos en Kor had hij blijkbaar gedacht. Een eenvoudige koe+kalfje en schaap+lammetje van ongeveer 10cm. En hup, we hadden 2 zotcontente broertjes!

                           

Geven en krijgen. Wat is nu eigenlijk het leukste? En het makkelijkste?

Kent u deze schoendoosactie? Samen met je kind vul je een schoendoos met potloden, schriften, een knuffel,.. en iets van speelgoed voor een kindje dat misschien wel voor het eerst in z'n leven een cadeau zal krijgen.

Ik moest even slikken toen Mos zorgvuldig zijn mooiste speelgoed uitkoos voor in de doos. 'Ben je wel zeker dat je deze brandweerauto wil geven?' 'Ja, dat is mooi voor het kindje', zei hij. Patat, mezelf erop betrapt dat ik het blijkbaar moeilijk vind om eigen mooie spullen aan een ander te geven...
Ach ja, waarom niet, dacht ik na deze patat. Wij kunnen altijd een nieuwe kopen.

En nu nog een knuffel uitkiezen voor in de doos. 'Mijn wollie!' riep Mos uitgelaten.
Ow, nee, dit gaat te ver, zei mijn verwarde moederhart. Wollie is zijn steun en toeverlaat sinds zijn geboorte. Iedere nacht heeft hij Wollie nodig. Wollie weg? Dat mag ik nu toch wel weigeren, niet?
'Zou je niet dit andere leuke knuffeltje geven? Dat kindje zal dat oranje en die oortjes waarschijnlijk heel mooi vinden...' 
'Ja, dat is ook goed.' 

Geven aan een ander. Mos denkt blijkbaar minder in verlieslatende termen dan ik. Zijn vrijgevende gezindheid blijft nog lang bij me hangen.
Delen van je rijkdom aan een ander. Je wordt er eigenlijk niet armer van. Integendeel...